Gebed

1. Wat bidden is

Bidden is het mooiste en moeilijkste wat er is. Bidden is de meest belangrijke en meest bestreden activiteit die er is. Bidden is simpel, en toch zo geweldig lastig. Bidden is onmogelijk, zonder de hulp van God Zelf. Maar wat is bidden precies? Is het wel mogelijk om dit in woorden uit te drukken? Het is waar dat er maar één manier is om echt te weten te komen wat bidden is, dat is het zelf te doen. Niemand weet wat bidden is, dan zij die zelf bidden. Zij die echt bidden, weten wel wat bidden is, maar er woorden aan geven is heel lastig.

Misschien is het vergelijkbaar met liefde. Liefde bestaat, daar is geen twijfel over. Wat het precies is, is echter lastig te verwoorden. En al zou je het aardig goed verwoorden, dan nog weet je niet écht wat liefde is, dan als je het zelf ervaart. Om het simpel te zeggen: bidden is contact hebben met God. In het bidden spreek je tot God, én luister je naar God. Bidden is jouw hart openen voor God en binnengaan in het open hart van God. Maar wat dit is, weet je alleen als je het zelf ervaart.

Soms wordt gebed de ademhaling van de ziel genoemd. Iemand die zonder gebed door het leven kan, is geen christen. Een christen die niet bidt, is een even onmogelijk verschijnsel als een persoon die niet ademt. Bidden is noodzakelijk voor een christen om in leven te blijven. En zoals het voor een mens in normale omstandigheden ondenkbaar is om vrijwillig definitief te stoppen met ademen, zo is het voor een christen ondenkbaar om het gebed na te laten.

Toch ervaart ook elke christen dat bidden niet vanzelf gaat. Juist in het bidden ervaart hij zijn eigen onwil en onmacht. Dit lijkt tegenstrijdig met wat ik hierboven zei, dat stoppen met bidden net zo ondenkbaar is voor een christen als stoppen met ademhalen voor een mensen in normale omstandigheden. En eigenlijk is het ook tegenstrijdig, want de Geest strijdt tegen het vlees en het vlees strijdt tegen de Geest (vergelijk Galaten 5:16vv.)!

Er zijn twee ‘mensen’ in de christen: de oude mens en de nieuwe mens. Met de wedergeboorte verliezen we niet meteen onze oude zondige natuur, ook al krijgen we op dat moment wel een nieuwe geestelijke natuur. Op het moment dat iemand opnieuw geboren wordt, begint er een heftige strijd tussen deze twee naturen. Deze strijdt houdt niet op, totdat de christen sterft, en er definitief wordt afgerekend met deze oude mens.

In de meest geestelijke activiteiten ervaren we het meest van deze strijd. Op het moment dat we ons het meest willen toewijden aan God, ervaren we de sterkste tegenwerpingen in ons hart. Het bidden is de hoogste activiteit van de ziel. In het bidden hebben we directe gemeenschap/contact met God. Niets is dodelijker voor de oude mens, voor het zondige vlees, dan de nabijheid van God. De oude mens zal nooit vrijwillig sterven, maar onophoudelijk aanvallen om in leven te blijven. Als we merken dat we vertragen in het gebed, of al nalatig zijn geworden, dan weten we dat de oude mens de overhand krijgt. We hebben geen keus dan te strijden tegen deze onwil en onmacht om te bidden. Als wij onze zondige oude natuur niet doden, zal het ons (geestelijk leven) doden!

De reden dat wij geneigd zijn deze strijd al snel op te geven, ligt in het feit dat we niet inzien hoe belangrijk het gebed is. We onderschatten het gebed. We denken dat we zonder het bidden niet minder presteren. En het kan lijken alsof dit ook zo is. We zullen echter dingen bereiken die geen geestelijke waarde hebben. We bouwen hooi, hout en stoppelen die spoedig door vuur verbrand worden. Het probleem is dat we hier blind en ongevoelig voor zijn op het moment dat we geen gezond gebedsleven hebben. We menen productief te zijn, maar we bedriegen ons. We hebben niet door dat er nauwelijks of geen mensen om ons heen tot geloof komen. We merken de lauwheid niet op in ons eigen leven, noch in die van anderen!

Als we zouden luisteren naar Gods Woord en naar de kerkgeschiedenis, dan zouden we andere keuzes maken. We zouden liever minder doen, om meer te kunnen bidden. We zouden makkelijker nee zeggen tegen goede dingen, om plaats te maken voor iets beters, namelijk het gebed. De kerkgeschiedenis leert dat álle mensen die een geestelijke impact hebben gehad in hun tijd, mannen en vrouwen waren van gebed. Tot op de dag van vandaag zijn er kerken en organisaties die hun bestaan te danken hebben aan één man of vrouw die honderden jaren geleden bereid was een eenzaam leven van gebed te leiden.

Alles wat ik hieronder schrijft heeft niet als doel te laten zien hoe goed ik weet wat bidden is. In de afgelopen jaren dat ik Jezus mag kennen, heb ik periodes gehad van veel en intens gebed. Maar over het algemeen moet ik me schamen en belijden dat ik wel heel ontrouw ben. Ik had meer tot zegen kunnen zijn dan ik ben geweest. Ik ben voor mensen een verhindering geweest om het Koninkrijk van God binnen te gaan. Ik had een betere gids en getuige kunnen zijn, als ik me meer toegewijd had aan gebed. Tegelijk weet ik ook dat God me wel heeft willen gebruiken. Hij heeft mijn zwakke pogingen om wél te bidden, boven bidden en denken beloond. Alles wat ik schrijf, heeft als doel om u die dit leest aan te moedigen en te helpen veel tijd vrij te maken voor gebed.

2. De noodzaak van gebed

Veel mensen twijfelen of bidden wel echt noodzakelijk is. Is het ooit bewezen dat bidden werkt? Is bidden niet gewoon een manier om jezelf moed in te praten? En al zeggen mensen dat ze geloven dat het gebed noodzakelijk is, de praktijk wijst uit dat ze het helemaal niet geloven. Misschien is de grootste reden van gebedsloosheid wel dit, dat mensen er niet diep van overtuigd zijn dat het gebed écht nodig is. Als we zouden inzien hoe machtig het gebed is, dan zouden we andere keuzes maken in ons leven. Ons agenda zou anders gevuld worden, we zouden meer woekeren met de korte kostbare tijd die we hebben!

De manier waarop ik zelf overtuigd ben geraakt van de noodzaak van gebed is het horen van preken van mannen die veel tijd doorbrengen/doorbrachten in gebed. De mannen die de meeste invloed op mij hebben (gehad), zijn of waren mannen van gebed. Hun preken raakten mij diep in het hart. Ze braken mijn hart in stukken, of zetten het in vuur en vlam. Ze hebben mij de heerlijkheid van Jezus laten zien en mij iets doen proeven van Gods liefde. Een voorbeeld hiervan is Leonard Ravenhill. Hij bracht zes uur per dag door in gebed!

Daarnaast ben ik meer en meer overtuigd geraakt van het belang van gebed door het lezen van biografieën van mannen en vrouwen die veel mochten betekenen in Gods Koninkrijk. Wie het leven van John Owen, George Whitefield, Hudson Taylor of James Fraser bestudeert, zal ondanks grote verschillen in tijd, gaven, karakter en missie één fundamentele overeenkomst vinden: het waren allen mannen van aanhoudend en vurig gebed. Ik heb van hen geleerd dat het bidden geen optie is, maar een ‘must’ om geestelijk tot zegen te willen en kunnen zijn.

Het meest ben ik overtuigd geraakt van de noodzaak van gebed door zelf te bidden. Ik merk vaak dat mijn hart tijdens het bidden verlevendigt en versterkt. Tijdens het bidden ervaar ik Gods nabijheid en stroomt mijn hart vol met Zijn liefde en vrede. Het vuur van het verlangen om Hem te dienen wordt aangewakkerd. Veel plannen zijn ‘geboren’ in de gemeenschap met God. De liefde tot alle mensen om ze te vertellen wie Jezus is, wordt vaak in het gebed opgewekt. Als ik moet zeggen wat de mooiste momenten van mijn leven zijn, dan zijn het de uren van gebed. Tijden waarin ik de eenzaamheid opzoek, om alleen met God te zijn. Het is mijn goed, mijn zaligst lot, nabij te wezen bij mijn God!

De noodzaak van het bidden heb ik ook leren inzien door niet te bidden. Het is beter om het belang van het gebed niet op deze manier te leren, maar de praktijk zal bij de meesten niet anders zijn. Zodra het gebed verslapt, verslapt heel het geestelijke leven. We verliezen de honger naar God. We hebben geen zin in het lezen en bestuderen van de Bijbel. We verlangen niet naar het contact met andere gelovigen. We verzetten ons nauwelijks tegen zonden in ons leven. We hebben geen bewogenheid voor verloren zielen en doen geen moeite anderen in te winnen voor Jezus. Kortom: het is een dode, dorre en gevaarlijke stand in om te leven! Als men niet of nauwelijks bidt, is deze toestand onvermijdelijk.

Het bidden is noodzakelijk voor ons eigen geestelijk leven. Maar niet minder voor het geestelijk welzijn van de mensen om ons heen. Door onze gebeden zullen er mensen om ons heen gered worden. Door onze gebeden zullen mede-gelovigen groeien in het geloof en veel vrucht dragen. De kerken zullen verlevendigen en tot grote zegen zijn voor de dorpen en steden waarin ze staan. Geloven we dit? Of is het bidden toch een overbodige bezigheid? Ziet u, zolang we niet geloven dat ons bidden een wezenlijk verschil uitmaakt, zullen we ons nooit toewijden aan dit heerlijke en moeilijke werk! De reden dat we zo traag zijn in het gebed, is ons ongeloof in de noodzakelijkheid van het bidden.

3. De plicht van gebed

4. De kracht van gebed

5. Dingen die gebed verhinderen

5.1 Zonden (die niet beleden worden/zijn, die vastgehouden worden)

5.2 Onkunde

5.3 Lichamelijke zwakheid

5.4 Gebrek aan tijd

5.5 De duivel

6. Voorwaarden voor verhoord gebed

6.1 Gelovig bidden

6.2 Volhardend bidden

6.3 In de Naam van Jezus bidden

7. Het gebed in het leven van Jezus

7.1 Hoe Jezus Zelf veel tijd doorbracht in gebed

7.2 Wat Jezus Zijn discipelen leerde hoe ze moesten bidden

8. Het gebed in de bediening van de apostelen

8.1 Het gebed in Handelingen

8.2 Het gebed in de brieven van Paulus

8.2.a Hoe Paulus zelf veel tijd doorbracht in gebed

8.2.b Hoe Paulus anderen als voorbeeld noemde van bidders

8.2.c Oproepen tot gebed en praktische aanwijzingen

8.3 Het gebed in de brieven van Petrus

8.4 Het gebed in de brief van Jakobus

8.5 Het gebed in de brief van Judas

8.6 Het gebed in de Hebreeën

9. Gezamenlijk gebed

10. Voorbeelden uit de geschiedenis van bidders

11. Strijd en groei in dieper gebedsleven

11.1 Ook al zijn wij vaak ontrouw, God is getrouw. Als we ons bekeren en ons hart weer onvoorwaardelijk toewijden aan Hem, zal Hij ons weer het verlangen en de kracht om te bidden geven.