In het begin
De Bijbel begint met de schepping van hemel en aarde. Op de zesde dag werd de mens geschapen. En met alles wat God schiep, had Hij een doel. Zoals een klok wordt gemaakt om de juiste tijd aan te geven of een auto wordt gemaakt om er mee te rijden, zo heeft God de mens ook doelbewust gemaakt. Wat is het doel van de mens? Waarom heeft God de mens geschapen? De mens stond in een relatie tot God waarin hij Hem moest eren. In dit dienen en groot maken van God lag de heerlijkste en volmaaktste vreugde/geluk van de mens. God had de mens zo geschapen dat hij aan dit doel kon beantwoorden. De mens werd goed en naar Gods beeld geschapen (Genesis 1:27) en kon God liefhebben en dienen met heel zijn hart.
Deze relatie met God heeft de mens echter verbroken door ongehoorzaamheid. Dit was de zondeval in het paradijs. Hier heeft de duivel de mens verleidt en de mens is hiervoor gevallen. Er was vanaf nu een scheiding gekomen tussen God en de mens. Zo’n scheiding dat het niet meer mogelijk was voor God om die relatie te hebben met de mensen. De mens kwam onder de macht van de zonde en de duivel en bracht daardoor lijden, verdriet, pijn, ja zelfs de dood in de wereld.
Nu komt de vraag misschien wel bij u boven waarom God het mogelijk maakte dat de mens van Hem afviel. Waarom gaf God de mens de mogelijkheid, de keus, de optie, om tegen Hem in opstand te komen? Mogelijk helpt dit voorbeeld. Een zeker man had in zijn huis een vogelkooi met een kanarie. Deze kanarie floot als een tierelier en de man was dol op zijn vogel. Tegen al zijn vrienden schepte hij op over zijn kanarie. Op een zekere dag was een vriend bij hem op bezoek en opnieuw begon de man over zijn kanarie. ‘Kijk’, zei hij: ‘Deze kanarie houdt zoveel van mij, die zal nooit bij mij wegvliegen!’ Zijn vriend begon te lachen. ‘Haha’, zei hij, ‘dat kun je makkelijk zeggen omdat je kanarie toch in een kooitje zit. Je kunt zo niet bewijzen dat hij in het kooitje blijft zitten omdat hij zoveel van jou houdt. Zet het kooitje maar eens open. Als hij dan blijft zitten, dan geloof ik je!’
God kon ons zo maken dat we als mens geen keus hadden om van God af te vallen. Maar dan zou het ook geen vrijwillige keus uit liefde zijn van de mens als hij altijd trouw bleef aan God en gericht was op het verheerlijken van Hem. Hoe kon God bewijzen dat de mens écht uit eigen beweging van Hem hield? Daarom heeft God de mens geschapen met een vrije wil. Niet om tegen Hem te kiezen, maar om vrijwillig voor Hem te kunnen kiezen. God heeft ons als het ware de optie gegeven om weg te vliegen, zodat we door te blijven zitten konden tonen dat we Hem liefhebben. Toen de duivel ons verleidde en wij gingen twijfelen aan de goedheid van God, zijn we zelf bij Hem weggevlogen. Onze relatie met God hebben wij verbroken. We zijn God gaan haten en zitten vol zondige begeerten. We kwamen als mensen onder de macht en schuld van de zonde.
Waarom kon God deze relatie met de mensen niet in stand houden? De zonde die de mens had gedaan en bleef doen, kwam tussen God en de mens in te staan. Het werd onmogelijk voor God omgang te hebben met de mens die zondig is. De meest fundamentele eigenschap van God is Zijn heiligheid. Als de Heilige heeft Hij het goede volkomen lief en beloont Hij dat. Maar de keerzijde hiervan is dat Hij het verkeerde, de zonde, haat met een volkomen haat en straft. Hij kan geen gemeenschap hebben met de zonde; dit zou ten koste gaan van Zijn heiligheid.
Dit is te illustreren met water en vuur. Dit zijn tegengestelde elementen die niet samen kunnen gaan. Als men water en vuur bij elkaar doet, verdwijnt één van twee. Of het vuur gaat uit. Of het water verdampt. Water en vuur kunnen niet samen bestaan. Zonde en heiligheid ook niet. De heilige God kan absoluut geen relatie/gemeenschap hebben met de zondige mens, of Hij zou Zijn heiligheid moeten opgeven. Dat is onmogelijk. En toch wil God de relatie herstellen. Hoe dan?
Opties waardoor God en mens toch (niet) verenigd kunnen worden
De enige manier waarop de heilige God de relatie weer kan hebben met de zondige mens, is dat de mens van de macht en schuld van de zonden afkomt, zodat de mens zelf ook weer heilig is. Dit kan theoretisch gezien op twee manieren: of God geeft de mens een nieuwe natuur (zodat hij niet nog meer zondigt) en vergeeft zijn schuld, of de mens vernieuwt zichzelf en betaalt de schuld en de straf voor de zonde (totdat er genoeg is betaald om recht te doen aan de overtreden wetten en aan de majesteit van God). Beide opties stuiten echter op een groot probleem. Ten eerste is de mens nooit in staat zichzelf te vernieuwen en de oneindig grote schuld zelf terug te betalen. Ten tweede kan God de mens niet zomaar vergeven omdat Hij rechtvaardig is.
Onze God is volkomen rechtvaardig en het kwaad moet eerlijk gestraft worden
Maar wat betekent het precies dat iemand rechtvaardig is? Een voorbeeld zal het duidelijk maken: Stel dat een vrouw verkracht en vermoord wordt. De dader wordt opgepakt en verschijnt voor de rechter. Stel dat die rechter zich voordoet als een vriendelijke, liefdevolle man. Op basis van zijn liefdevolle en vriendelijke karakter besluit hij de dader vrij uit te laten gaan. Is dit te prijzen?! U voelt aan dat dit de rechter helemaal niet siert en dit hem geen goed mens maakt. Hij kan wel menen dat hij op deze manier vriendelijk is, maar hij is op deze manier super onrechtvaardig. Dit is geen eerlijke rechtspraak. De dader verdient een geweldige straf!
God is echt volkomen rechtvaardig, daar kunnen we van op aan! Hij kán niet onrechtvaardig zijn. Hij moet de zonde een eerlijke straf geven. Het recht moet gehandhaafd worden! Het klinkt aangenaam in de oren van een slecht mens dat God zijn zonde gewoon vergeeft, maar als dit betekent dat de zonde niet gestraft wordt, is het helemaal niet mooi! Het zou betekenen dat de Rechter van de hele aarde (Genesis 18:25) geen recht zou doen.
Onze zonden zijn het grootste probleem dat wij als mensen hebben
Dit leidt dus tot het grootste probleem dat wij als mensen hebben. Wij zijn het namelijk die zonden hebben, wij zijn het dus die de straf verdienen. De straf die wij om onze zonden verdienen voor onze eeuwige schuld, is de eeuwige dood (Genesis 2:17). Waarom zo’n hoge straf? De grote van de straf wordt door de rechter bepaalt afhankelijk van wat je gedaan hebt, hoe vaak en tegen wie. Onze zonde is continue rebellie/opstand, ongehoorzaamheid en ondankbaarheid richting God. Iedereen die zijn of haar leven vergelijkt met de Tien Geboden (Bijv. ‘Je mag niet liegen’, ‘Je mag niet stelen’, ‘Je mag niet vloeken’) weet dat als God oordeelt op basis van deze wet, hij of zij schuldig is en niet de hemel, maar de hel verdient.
Als het blijkbaar niet mogelijk is voor een heilige en rechtvaardige God de zonde ongestraft te laten en te vergeven, lijkt het een onmogelijke zaak geworden dat die relatie tussen God en de mens weer hersteld wordt en lijkt de straf onvermijdelijk! Ziet u het gigantisch grote probleem dat u heeft met God?
Veel mensen die dit beseffen en geloven, besluiten daarom toch maar zo goed mogelijk hun best te doen goed te leven. Ze hopen dat God hen daarom toch wel wil vergeven. Men hoopt de zonde genoeg te compenseren met goed gedrag om onder de straf uit te komen. Maar is dit realistisch? Zou een moordenaar vrijuit gaan omdat hij altijd boodschappen doet voor zijn buurvrouw en regelmatig geld overmaakt naar een goed doel? Zou iemand die door rood rijdt, geen boete krijgen omdat hij zich wel heel de weg aan de snelheid heeft gehouden? We kunnen God niet omkopen met ons ‘goede’ gedrag. Kortom: wij kunnen ons zelf niet redden!
Het Evangelie als dé oplossing
God is niet alleen heilig en rechtvaardig, Hij is ook vol liefde en genade. Hij wil niet dat mensen verloren gaan. Daarom heeft Hij een manier uitgedacht waarin Hij zowel de zonde eerlijk straft, als de mens volkomen vergeeft. Zodat Hij én rechtvaardig blijft, én de mens rechtvaardigt. God heeft het namelijk als mogelijkheid gegeven dat iemand anders in onze plaats de schuld betaalt en de straf draagt.
God heeft een paar voorwaarden gegeven wie deze persoon zou moeten zijn: Ten eerste moet het ook een mens zijn, omdat het de mens is die gezondigd heeft. Een engel of hond, of welk schepsel ook, kan onze straf dus niet dragen! Ten tweede moet het een volmaakt mens zijn, zonder zonde. Anders zou hij namelijk voor zichzelf de straf moeten betalen. Ten derde moet deze volmaakte mens het vrijwillig willen doen. Ten vierde moet het offer van deze vrijwillige, volmaakte mens een eeuwige waarde hebben, omdat het gaat om een eeuwige schuld en om een eeuwige straf.
Als we op deze wereld gaan zoeken naar zo’n persoon, lopen we helaas ook tegen een enorm probleem. Er is niet een mens die aan deze criteria voldoet. Er is niemand die goed doet, niemand die volmaakt is. Of wel? Bent u zo’n mens? Of zou er één van alle miljarden mensen zijn die geschikt is? Wij hoeven dat niet uit te zoeken, want dat heeft God gedaan. ‘De HEERE heeft uit de hemel neergezien op de mensenkinderen, om te zien of er iemand verstandig was, iemand die God zocht. (…) en Hij vond er niet één!’ (Psalm 14:2-3) Alle mensen hebben gezondigd, alle mensen zijn daarom nutteloos geworden. Er is geen mens te vinden die in onze plaats de straf kan dragen, laat staan wil dragen!
Nu was het al liefde en genade van God dat Hij überhaupt de mogelijkheid gaf om gered te worden door een plaatsvervanger. Maar het getuigt van nog ontzettend veel meer liefde, genade en barmhartigheid wat de oplossing van God op dit probleem (dat er zo’n plaatsvervanger niet te vinden is onder de mensen) is. Hij wist namelijk ook dat er geen mens was die middelaar kon zijn tussen Hem en de andere mensen. God besloot om Zelf mens te worden…!!!
Voorbeeld ter verduidelijking: Stel je voor dat er een grote mierenkolonie is die gedoemd is verloren te gaan. Een kolonie miertjes! U weet wel, van die kleine, zwarte en vertrapte miertjes! Hen dreigt een groot gevaar. Er is een verschrikkelijke ziekte uitgebroken, waar alle mieren na veel pijn aan dood gaan. Er is slechts één manier om ze te redden, dat is dat één van ons mensen zelf een mier wordt, die ziekte van alle mieren overneemt en na veel lijden er aan dood gaat. Zou u dat willen?! Vast niet!
De afstand tussen een mens en een mier lijkt ontzettend groot. Als mens zijn wij toch wel veel hoger en veel waardiger dan een mier! Maar deze afstand stelt niet zoveel voor als we het vergelijken met de afstand tussen God en de mens. Deze afstand is ontzettend veel groter. Een eeuwige afstand, omdat Hij de oneindige en eeuwige Schepper is, en wij eindige, tijdelijke en beperkte schepselen zijn. Deze Persoon (de God Die besloot Zelf mens te worden), zou dus de plaats van de mens innemen, om de vloek van de wet te dragen, om de toorn van God over Zich heen te krijgen, om de oneindige straf van de mens te dragen.
God heeft belooft (in het Oude Testament) dat deze Persoon naar en in de wereld zou komen om ons te redden! Maar hoe zou iedereen erachter kunnen komen wie deze Persoon zou zijn? Hoe is Hij te herkennen tussen al die miljarden mensen? Hoe kunnen we zeker weten wie precies die ene mens is die naar de wereld gekomen is om ons te verlossen?
De beloften van de komst van de Messias in het Oude Testament
Ongeveer 2000 jaar voor Jezus geboren werd, heeft God Abraham geroepen. God riep Hem uit zijn land en uit zijn stam en uit het huis van zijn vader, om te gaan naar het land dat Hij hem wijzen zou. God beloofde het volgende aan Abraham: “Ik zal u tot een groot volk maken, en u zegenen en uw naam groot maken; en wees een zegen. En Ik zal zegenen die u zegenen, en vervloeken die u vloekt; en in u zullen alle geslachten van de aarde gezegend worden.” (Gen. 12:1-3). Een geweldige belofte! Mensen van alle volken over heel de aarde zullen door iemand uit het nageslacht van Abraham de zegen van God ontvangen!
God heeft vanaf het moment dat Hij deze belofte deed aan Abraham 2000 jaar de tijd genomen om de wereld voor te bereiden op de komst van deze Persoon (de Messias), tot het geschikte moment zou komen. God besloot om een volk uit alle volken af te zonderen (de Joden), om door dat volk de wereld te zegenen. Dat dit volk zelf aan de roeping om een zegen te zijn niet kon beantwoorden, heeft de geschiedenis van het Oude Testament bewezen. Maar uit dit volk zou de Messias geboren worden, die wel aan deze roeping zou voldoen. In Hem zouden alle geslachten van de aarde gezegend worden.
In deze 2000 jaar heeft God steeds meer geopenbaard van deze Messias. In messiaanse profetieën, maar ook in de hele ceremoniële eredienst in de tabernakel en tempel. God heeft veel dingen geopenbaard van de Messias, zodat de mensen de Persoon zouden kunnen herkennen als Hij daadwerkelijk in de wereld komen zou.
| Bijvoorbeeld dat Hij zou lijden en sterven (Jesaja 53, Psalm 22). Hij zou veracht worden, verworpen door Zijn eigen volk. Hij zou op de derde dag opstaan uit het graf (Psalm 16; Jesaja 53; Hosea 6:2). Hij zou opvaren naar de hemel (Psalm 110). Hij zou geboren worden in Bethlehem (Micha 5:1). Hij zou een Jood zijn, uit het zaad van Abraham, uit het nageslacht van David (Genesis 12 en 2 Samuël 7). Hij zou geboren worden uit een maagd (Jesaja 7:14). Er zijn dus nog veel meer andere profetieën/beloften te noemen. |
God werd mens: Jezus’ komst en leven als vervulling van Oude Testament
Het is nu al meer dan 2000 jaar geleden dat Jezus geboren werd. De profetieën over de Messias werden in Hem vervuld. Hij werd geboren in Bethlehem, uit een maagd, uit het geslacht van David en was een Jood. Het Oude Testament vond haar vervulling in Jezus, zo duidelijk dat elk mens zeker kan weten dat Hij de beloofde Messias is.
Wie was Jezus precies? U kunt het lezen in het Nieuwe Testament. Hij leefde 2000 jaar geleden in Israël. Toen Hij dertig jaar was, begon Hij met Zijn bediening. Hij koos twaalf mannen (discipelen, die later apostelen zouden zijn) uit om betrouwbare getuigen te worden van alles wat Jezus zei en deed. Veel Joden zagen Jezus als een belangrijk profeet. Hij leerde de mensen wie God is en riep ze op zich te bekeren en deze God te eren in hun leven. Jezus deed ook heel veel wonderen. Hij genas zieken, blinden, doven en bevrijdde mensen die van de duivel bezeten waren. Het is niet vreemd dat Hij heel veel mensen aantrok!
Maar het leven van Jezus eindigde snel. Na ongeveer drie jaren van rondreizen, preken en mensen helpen, werd Jezus gekruisigd. Waarom? Jezus had niet alleen volgelingen, maar ook grote vijanden. De Joodse leiders verloren hun aanzien bij het volk en de Romeinen waren bang voor oproer. Jezus was en voor de Joodse leiders en voor de Romeinen een grote bedreiging. Zijn dood was volgens hen de oplossing. Dat is één reden, maar niet de belangrijkste. Jezus zei en deed altijd wat goed is. Hij sprak de waarheid. Als de waarheid de leugen aanwijst, kan de leugen hier vaak niet tegen. Zo wijst Jezus de zonde van mensen aan. Mensen die tevreden zijn met zichzelf komen hier tegen in opstand. Zo ook bij Jezus. Dit ging zo ver dat ze Hem hebben gekruisigd.
Maar ook dit is niet de diepste reden. Jezus was naar de aarde gekomen met het doel om te sterven! Hij stierf vrijwillig! Jezus wist waarvoor Hij gekomen was en dat de profetieën van het Oude Testament in Hem vervuld moesten worden (Lukas 24:44). Hij zei tegen zijn discipelen, ruime tijd voordat Hij gevangen werd genomen: ‘Zie, wij gaan naar Jeruzalem en de Zoon des mensen (dat is Hij Zelf) zal aan de overpriesters en schriftgeleerden overgeleverd worden, en zij zullen Hem ter dood veroordelen; en zij zullen Hem aan de heidenen overleveren om Hem te bespotten en te geselen en te kruisigen; maar op de derde dag zal Hij opgewekt worden.’ (Mattheüs 16:21; Markus 8:31; Lukas 9:22). En hierin ligt de redding van ons als mensen. Het sterven van Jezus en Zijn opstanding maken het mogelijk om weer een herstelde relatie met God te krijgen! Het sterven van Jezus en Zijn opstanding zijn de kern van het Evangelie, het goede nieuws hoe wij als mensen gered kunnen worden.
Waarom moest Jezus gekruisigd worden en weer opstaan om ons te redden?
Maar waarom is Jezus gekruisigd? Waarom moest Hij opstaan? Hoe en waarom is het Evangelie in staat ons met God te verzoenen? We hebben gezien dat God heilig en rechtvaardig is. Hij kan de zonde niet accepteren en niet zomaar vergeven. Het kwaad moet eerlijk gestraft worden. Toen Jezus aan het kruis hing, kwam de toorn van God over Hem. Hij droeg in onze plaats de straf voor onze zonden! Jesaja profeteerde het al 700 jaar voor het gebeurde: ‘De straf die ons vrede brengt, was op Hem!’
Nu zouden we kunnen twijfelen of het sterven van Jezus wel genoeg is om onze schuld te vergeven. Accepteert God dit offer van Jezus? Is er werkelijk voldaan? Toen Jezus aan het kruis hing, riep Hij net voordat Hij stierf: ‘Het is volbracht!’ Oftewel: alles is voldaan om de mens met God te verzoenen. Toen gaf Jezus Zijn leven. Was God de Vader hier mee akkoord? Ja! Na drie dagen wekte Hij Zijn Zoon op uit de dood. De opstanding van Jezus is het bewijs dat wij vergeving kunnen krijgen op basis van Zijn sterven!
De zekerheid dat Jezus werkelijk is opgestaan
Veertig dagen is Jezus nog op aarde gebleven. Veel mensen (minimaal 500) hebben Hem ontmoet als de opgestane Redder en Koning. Iedereen kon zien dat het graf waar Jezus gelegd was, leeg was. Velen konden bevestigen dat Jezus inderdaad opgestaan was en leefde. Er is genoeg bewijs dat Jezus is opgestaan, omdat er genoeg betrouwbare ooggetuigen zijn die Jezus hebben ontmoet. Hun getuigenis was falsifieerbaar en ze hebben voor de waarheid hun leven gegeven.
Wat moet u doen om met God verzoend te worden?
Heeft Jezus nou automatisch voor iedereen de straf gedragen en kunnen wij doen wat we willen? Nee! Hoe kan dan deze boodschap, het Evangelie van Jezus Christus, u en mij weer met God verzoenen? Jezus gaf een opdracht aan Zijn discipelen. Veertig dagen na Zijn opstanding nam Jezus Zijn discipelen mee naar de Olijfberg. Hij nam afscheid van hen en vertelde dat Hij terug ging naar de Vader. ‘Eens zal Ik terugkomen’, zei Hij, ‘dan zal Ik de wereld oordelen. Alle mensen, ook allen die al gestorven zijn, zullen dan door Mij geoordeeld worden. Dan zal bepaald worden wie in de hemel komen en wie naar de hel gaan. Maar Ik wil dat jullie in die tussentijd, als Mijn getuigen, over heel de wereld gaan vertellen wie Ik ben en waarom Ik naar de aarde gekomen ben. Vertel alle mensen het Evangelie, de boodschap die hen alleen kan redden. Iedereen die zich bekeert (dat is het belijden van de zonde en afkeren van de zonde/wat verkeerd is) en dit Evangelie gelooft (op Jezus vertrouwt als zijn Redder en Hem volgt als zijn Koning) zal behouden worden! Maar wie niet zal geloven, die zal verdoemd worden, dat is voor eeuwig verloren gaan.’
Zo hebben miljoenen mensen het Evangelie gehoord, hebben het geloofd en hebben het weer doorgegeven. Tot op deze dag, dat het Evangelie tot u en mij komt. Weet u nu wie Jezus is en wat Hij heeft gedaan om u te redden? Begrijpt u waarom Hij aan het kruis moest sterven? Vertrouw op Hem, geloof in Hem, volg Hem! Bekeert u en u zult vergeving van al uw zonden ontvangen en gerechtvaardigd worden voor God; de relatie met Hem zal hersteld worden, want u wordt aangenomen tot Zijn kind!
U zult ook de Heilige Geest ontvangen, Die u zal verzekeren dat u echt gered bent en dat u het eeuwige leven heeft. Hij zal u gaan vernieuwen, zodat u andere verlangens krijgt en steeds meer op Jezus gaat lijken. U wordt verlost van de macht van de zonde! Deze verandering wordt in de Bijbel wedergeboorte genoemd. Hij zorgt ervoor dat de dingen die u eerst liefhad (het zondige leven), u nu gaat haten. En dat waar u eerst een hekel aan had (wat van God is), nu uw lust en uw leven wordt! Het is heel bijzonder om dit te ervaren. Een groter wonder is niet mogelijk!
| Voorbeeld: Stel je hebt een kat en een varken en een plas met modder. Wat gebeurt er als je het varken in de modder gooit? Hij gaat lekker liggen rollen. Hij geniet ervan! Maar wat gebeurt er als je de kat in dezelfde modderplas gooit? Die gaat niet liggen rollen, maar kruipt er zo snel mogelijk uit en likt zich schoon. Waar zit het verschil in? Niet in de modder, maar in de dieren. Ze hebben een andere natuur. Op het moment dat je een varken in een kat verandert, krijgt het beest een hekel aan waar het eerst plezier in had. Zo’n verandering vindt er plaats als iemand in Jezus gaat geloven en Zijn Geest in hem of haar komt werken! |
Wat het betekent om als christen te leven en te sterven
God belooft alle dingen te laten meewerken ten goede in het leven van hen die geloven (Romeinen 8:28). Dat betekent echter niet dat uw leven makkelijk zal zijn als u Jezus volgt. Integendeel. Iedereen die godzalig wil leven, zal vervolgd worden (2 Tim. 3:12). Wij moeten het Koninkrijk van God ingaan door veel verdrukkingen (Hand. 14:22). Het leven van een christen is dus niet per se makkelijk! We moeten strijden tegen het kwaad, in ons eigen hart en leven, en in de wereld. En die strijd is soms erg zwaar.
Maar die strijd hoeven we niet in eigen kracht te voeren! God belooft dat Hij ons kracht geeft (door Zijn Heilige Geest) en ons leven leidt (in het bijzonder door het regelmatig lezen van de Bijbel, bidden en samen te komen met andere gelovigen). Hij leidt ons leven zo dat er niks zonder Zijn goede wil ons overkomt. God gebruikt alle dingen ten goede, dat is met het doel om ons te heiligen en ons op Jezus te doen lijken (Romeinen 8: 28-29). Als u sterft, of als Jezus al eerder terugkomt, kunt u zonder angst voor Zijn oordeelstroon verschijnen en zult u voor altijd ingaan in de heerlijkheid van God om Hem lief te hebben, te prijzen en volmaakt te gehoorzamen! Dan zullen we als mensen weer zijn, waarvoor God ons heeft geschapen.
Dit is de boodschap van de Bijbel. Goed nieuws! Het Evangelie is verreweg de beste boodschap die er is. Geloof in Jezus en ontvang het eeuwige leven!
| Johannes: “Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven, maar wie de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn van God blijft op hem.” |
Zoekt eerst het Koninkrijk van God 